Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Το ζήτημα των τιμών

Σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς όταν αυξάνεται η ζήτηση ανεβαίνουν οι τιμές και αντιστοίχως όταν μειώνεται η ζήτηση και τα προϊόντα μένουν αδιάθετα τότε μειώνεται η τιμή τους προκειμένου ο πωλητής να έχει την μικρότερη δυνατή ζημία και ο καταναλωτής να εξακολουθήσει να έχει πρόσβαση στο προϊόν.

Ωστόσο στην ελληνική περίπτωση η κρίση και η ραγδαία μείωση των εισοδημάτων σε επίπεδα έως και 60% για κάποιους εργαζόμενους, δεν έχει οδηγήσει σε μείωση των τιμών, τουλάχιστον όχι σε μείωση αντίστοιχη της έντασης της κρίσης που μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Αυτό το παράδοξο γεγονός έχει διεγείρει το ενδιαφέρον σε πληθώρα μελετητών, οικονομολόγων, ιδρυμάτων και Μ.Μ.Ε. Όλες οι αντίστοιχες μελέτες καταλήγουν με διαφορετικό τρόπο η καθεμία σε ένα κοινό συμπέρασμα: Η ελληνική οικονομία υποφέρει και θα συνεχίσει να υποφέρει όσο είναι θεσμικά μη θωρακισμένη, από προσυμφωνημένες πρακτικές ορισμένων επιχειρηματικών ομίλων. Δηλαδή προϊόντα της αγοράς που ελέγχονται από λίγες εταιρείες ή επιχειρηματικούς ομίλους οδηγούν  σε προϊόντα ανταγωνιστικά μεταξύ τους, που όμως έχουν κοινή ή παρόμοια τιμή και κοινά ή παρόμοια χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τιμή της βενζίνης. Ελάχιστες αποκλίσεις εμφανίζονται καί ως προς την τιμή της βενζίνης καί ως προς την ποιότητα προϊόντος. Σύμφωνα με έρευνα του Δ..Ν.Τ. που δημοσίευσε η Wall Street Journal και την επιβεβαίωσε το Δ.Ν.Τ. η καρτελοποίηση του πετρελαίου στην Ελλάδα κοστίζει στους Έλληνες πολίτες περίπου ένα δις. δολάρια ετησίως. Οι εταιρείες MOTOR OIL και ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. οι οποίες έχουν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα την δικαιοδοσία διύλισης,  ελέγχουν συνολικά περίπου το 70% της χονδρικής αγοράς βενζίνης με αποτέλεσμα την δημιουργία ολιγοπωλίου και την μη προσαρμογή των τιμών βενζίνης στις οικονομικές δυνατότητες των καταναλωτών.Πάντα σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Wall Street Journal καμία από τις 2 εταιρείες δεν δέχθηκε να σχολιάσει το γεγονός.

Κατά παράλληλο τρόπο μπορεί ένας παρατηρητής να διαπιστώσει πως σε πολλούς τομείς της ελληνικής οικονομίας όπου λόγω της φύσης τους είναι δύσκολη έως απίθανη η σύσταση καρτέλ, λόγου χάριν τα ακίνητα όπου είναι αδύνατον 5,000,000 ιδιοκτήτες ακινήτων να συνασπιστούν για να κρατάνε τις τιμές υψηλές υπάρχει προσαρμογή στα νέα δεδομένα και σπάσιμο της φούσκας της προηγούμενης δεκαετίας. Χρειάζεται λοιπόν από όλη αυτή την περιπέτεια που περνάει η κοινωνία μας να συλλέξουμε θετικά στοιχεία και να αγωνιστούμε για δικαιότερη αντιμετώπιση των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων από την κρατική δικαιοσύνη, ειδικά σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς.














Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΕΡΚΕΛ

Στο παρθενικό του σημείωμα, αυτό το blog θα ασχοληθεί με την επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα.
Είναι η πρώτη φορά εν μέσω κρίσης, που η καγκελάριος της Γερμανίας επισκέπτεται  τη χώρα μας. Η προηγούμενη (από τις δύο συνολικά φορές) ήταν επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή. Για την οικονομία της συζήτησης θα θεωρήσουμε τυχαίο γεγονός ότι και στις δυο περιπτώσεις επισκέφθηκε την χώρα επί δεξιάς -δηλαδή ιδεολογικά ταυτόσημης- ηγεσίας και θα πάμε στην ουσία.

Η κυβέρνηση Σαμαρά διανύει -σε σύγκριση με το κλίμα της εποχής - την περίοδο του μέλιτος.Εξηγούμαι:

Η διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή έζησε τα τρία πρώτα ανέφελα χρόνια της θητείας της στη σκιά σκανδάλων της προηγούμενης διακυβέρνησης τον απόηχο των οποίων αξιοποίησε στο έπακρο. Ολυμπιακοί αγώνες, ΟΤΕ κλπ. Ο τότε πρωθυπουργός εμφανιζόταν άπαξ μηνιαίως ή διμηνιαίως, έκανε μια πομπώδη -και συνήθως κενή περιεχομένου-δήλωση και μετά ξανά-εξαφανιζόταν αφήνοντας τον Ρουσόπουλο να διαχειρίζεται ,με αξιοθαύμαστη ομολογουμένως επιτυχία, την εικόνα του ιδίου και συνολικά της κυβέρνησης τού. Εν τω μεταξύ εξυφαινόταν αργά και παρασκηνιακά το γιουρούσι στα δημόσια οικονομικά της χώρας και δρομολογείτο χωρίς ουδείς να το αντιλαμβάνεται η ελληνική πτώχευση. Ωστόσο τα τρία από τα πεντέμιση χρόνια υπήρξαν ανέφελα, με τον πρωθυπουργό σε ημιαπασχόληση και τους πολίτες να τον αποθεώνουν. Δηλαδή είχαμε μια πληρέστατη κακοποίηση της σχέσης αιτίου-αιτιατού. Ο πρωθουπουργός να απολαμβάνει πρωτοφανή ποσοστά δημοφιλίας (αιτιατό) με σχεδόν μηδενική παραγωγή έργου , δηλαδή χωρίς να υπάρχει αίτιο, δηλαδή αναιτίως.

Η διακυβέρνηση Παπανδρέου από την άλλη πλευρά είχε πολύ σύντομη αλλά μεστή και κατά άλλους ταραχώδη περίοδο μέλιτος.Από το  προεκλογικό λεφτά υπάρχουν (αυτή η φράση θα αναλυθεί σε μελλοντικό άρθρο) περάσαμε στην υποψία πως η κατάσταση στην οικονομία είναι ίσως λίγο χειρότερη από τα όσα πιστεύαμε. Εν μέσω συνεχών αποκαλύψεων για την πορεία του ελλείμματος του 2009 (μέσα Δεκέμβρη πληροφορηθήκαμε ότι προσέγγιζε το 15% περίπου) ο Παπανδρέου έδειχνε κάποια πραγματικά πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά για Έλληνα ηγέτη που άλλους τους έλκυαν και άλλους του ταρακουνούσαν.Ο γράφων ήτανε κάπου στη μέση. Ωστόσο η κεντρική κυβερνητική γραμμή ήτανε μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2010 "Ισχύει η δέσμευση της υλοποίησης του προεκλογικού μας προγράμματος". Η κοινωνία στήριζε αυτή τη κυβερνητική πολιτική παρ’όλη την διάχυτη αβεβαιότητα που προκαλούσε η άγνοια κινδύνου που εξέπεμπαν οι πολιτικές αναλύσεις του πρωθυπουργού. Η περίοδος μέλιτος όμως τελείωσε με ένα βαρύ γδούπο στις 25 Μαρτίου που από το Eurogroup άρχισαν να ακούγονται έξαλλες φωνές και να σκάνε τα πρώτα τελεσίγραφα που είχαν ως κοινή συνισταμένη την προτροπή: "Κάντε κάτι επειγόντως!" εκφρασμένη με πολλούς τρόπους καί λεπτεπίλεπτους καί χονδροειδής, ενίοτε χυδαίους και καμιά φορά προκλητικούς έως εμετικούς (Bild,Αυριανή κλπ)

Η τρέχουσα συγκυρία είναι ολωσδιόλου διαφορετική από τις προηγούμενες. Η περίοδος μέλιτος είναι πολύ διαφορετική πολύ πιο κρίσιμη και ενδεχομένως και πολύ πιο ουσιαστική και άρα πιο πολιτική. Ίσως για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια, η κυβερνητική θητεία σχετίζεται από το ξεκίνημά της κυρίως με την παραγωγή έργου και όχι με την επικοινωνιακή του διαχείριση. Σίγουρα πάντως από τό 2004 έχουμε παρακολουθήσει στοχο-προσήλωση και έργο από την μέρα της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης. Ο Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση έχουν μπροστά τους ένα τιτάνιο έργο το οποίο εάν φέρουν εις πέρας θα γλιτώσουν τον τόπο από τεράστιας έντασης περιπέτειες. Ωστόσο το πολιτικό κλίμα είναι εξαιρετικά ευνοϊκό (Σε αντίθεση με τις πρώτες μέρες του Παπανδρέου) και βασίζεται σε πραγματικές παραδοχές και συνειδητοποίηση σε έναν υψηλότερο σε σχέση με παλαιότερα βαθμό, των πραγματικών προβλημάτων (σε αντίθεση με τις πρώτες μέρες του Καραμανλή).

Αυτόν ακριβώς το συμβολισμό έχει κατά τη γνώμη μου η επίσκεψη Μέρκελ. Είναι πολύ πολιτικός καθώς η επιτυχία του Ελληνικού προγράμματος έχει άμεση σχέση με τη σταθερότητα της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. γενικότερα αλλά και ταυτόχρονα είναι η πρώτη πραγματική ενέργεια στήριξης σε Έλληνα ηγέτη την εποχή την κρίσης.

Πιστεύετε ότι η αλλαγή κλίματος θα συμβάλλει στην επιτυχία της προσπάθειας?










Φίλε αναγνώστη

Αυτό το ιστολόγιο δεν σκοπεύει σε καμία περίπτωση να υποκαταστήσει τα μέσα ενημέρωσης ή να πολεμήσει κάποιο από αυτά (μη τρελαθούμε και τελείως..) Οι απόψεις είναι καθαρά προσωπικές και η δημιουργία του αποσκοπεί στην εκτόνωση του γράφοντος και των συμπαθούντων του και δευτερευόντως στη συμβολή ξεκάθαρου λόγου στην αχανές, δημιουργική πλην καμιά φορά σκοτεινή και δυσώδη γειτονιά του διαδικτύου.

Σχόλια προσβλητικά, υποτιμητικά και κυρίως σεξιστικά και ρατσιστικά θα λογοκρίνονται πάραυτα (χωρίς να σημαίνει ότι δεν θα δημοσιεύονται) όταν αυτά αφορούν επισκέπτες.Το γράφοντα βαρ’εστε τον ανελέητα. Αντέχει (ή τουλάχιστον έτσι θέλει να πιστεύει).


Ιδέες, παραινέσεις ακόμα και κραξίματα (κατά προτίμηση δημιουργικά και ουσίας) δεν είναι απλώς επιθυμητά αλλά επιβλητέα.