Στο παρθενικό του σημείωμα, αυτό το blog θα ασχοληθεί με την επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα.
Είναι η πρώτη φορά εν μέσω κρίσης, που η καγκελάριος της Γερμανίας επισκέπτεται τη χώρα μας. Η προηγούμενη (από τις δύο συνολικά φορές) ήταν επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή. Για την οικονομία της συζήτησης θα θεωρήσουμε τυχαίο γεγονός ότι και στις δυο περιπτώσεις επισκέφθηκε την χώρα επί δεξιάς -δηλαδή ιδεολογικά ταυτόσημης- ηγεσίας και θα πάμε στην ουσία.
Η κυβέρνηση Σαμαρά διανύει -σε σύγκριση με το κλίμα της εποχής - την περίοδο του μέλιτος.Εξηγούμαι:
Η διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή έζησε τα τρία πρώτα ανέφελα χρόνια της θητείας της στη σκιά σκανδάλων της προηγούμενης διακυβέρνησης τον απόηχο των οποίων αξιοποίησε στο έπακρο. Ολυμπιακοί αγώνες, ΟΤΕ κλπ. Ο τότε πρωθυπουργός εμφανιζόταν άπαξ μηνιαίως ή διμηνιαίως, έκανε μια πομπώδη -και συνήθως κενή περιεχομένου-δήλωση και μετά ξανά-εξαφανιζόταν αφήνοντας τον Ρουσόπουλο να διαχειρίζεται ,με αξιοθαύμαστη ομολογουμένως επιτυχία, την εικόνα του ιδίου και συνολικά της κυβέρνησης τού. Εν τω μεταξύ εξυφαινόταν αργά και παρασκηνιακά το γιουρούσι στα δημόσια οικονομικά της χώρας και δρομολογείτο χωρίς ουδείς να το αντιλαμβάνεται η ελληνική πτώχευση. Ωστόσο τα τρία από τα πεντέμιση χρόνια υπήρξαν ανέφελα, με τον πρωθυπουργό σε ημιαπασχόληση και τους πολίτες να τον αποθεώνουν. Δηλαδή είχαμε μια πληρέστατη κακοποίηση της σχέσης αιτίου-αιτιατού. Ο πρωθουπουργός να απολαμβάνει πρωτοφανή ποσοστά δημοφιλίας (αιτιατό) με σχεδόν μηδενική παραγωγή έργου , δηλαδή χωρίς να υπάρχει αίτιο, δηλαδή αναιτίως.
Η διακυβέρνηση Παπανδρέου από την άλλη πλευρά είχε πολύ σύντομη αλλά μεστή και κατά άλλους ταραχώδη περίοδο μέλιτος.Από το προεκλογικό λεφτά υπάρχουν (αυτή η φράση θα αναλυθεί σε μελλοντικό άρθρο) περάσαμε στην υποψία πως η κατάσταση στην οικονομία είναι ίσως λίγο χειρότερη από τα όσα πιστεύαμε. Εν μέσω συνεχών αποκαλύψεων για την πορεία του ελλείμματος του 2009 (μέσα Δεκέμβρη πληροφορηθήκαμε ότι προσέγγιζε το 15% περίπου) ο Παπανδρέου έδειχνε κάποια πραγματικά πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά για Έλληνα ηγέτη που άλλους τους έλκυαν και άλλους του ταρακουνούσαν.Ο γράφων ήτανε κάπου στη μέση. Ωστόσο η κεντρική κυβερνητική γραμμή ήτανε μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2010 "Ισχύει η δέσμευση της υλοποίησης του προεκλογικού μας προγράμματος". Η κοινωνία στήριζε αυτή τη κυβερνητική πολιτική παρ’όλη την διάχυτη αβεβαιότητα που προκαλούσε η άγνοια κινδύνου που εξέπεμπαν οι πολιτικές αναλύσεις του πρωθυπουργού. Η περίοδος μέλιτος όμως τελείωσε με ένα βαρύ γδούπο στις 25 Μαρτίου που από το Eurogroup άρχισαν να ακούγονται έξαλλες φωνές και να σκάνε τα πρώτα τελεσίγραφα που είχαν ως κοινή συνισταμένη την προτροπή: "Κάντε κάτι επειγόντως!" εκφρασμένη με πολλούς τρόπους καί λεπτεπίλεπτους καί χονδροειδής, ενίοτε χυδαίους και καμιά φορά προκλητικούς έως εμετικούς (Bild,Αυριανή κλπ)
Η τρέχουσα συγκυρία είναι ολωσδιόλου διαφορετική από τις προηγούμενες. Η περίοδος μέλιτος είναι πολύ διαφορετική πολύ πιο κρίσιμη και ενδεχομένως και πολύ πιο ουσιαστική και άρα πιο πολιτική. Ίσως για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια, η κυβερνητική θητεία σχετίζεται από το ξεκίνημά της κυρίως με την παραγωγή έργου και όχι με την επικοινωνιακή του διαχείριση. Σίγουρα πάντως από τό 2004 έχουμε παρακολουθήσει στοχο-προσήλωση και έργο από την μέρα της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης. Ο Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση έχουν μπροστά τους ένα τιτάνιο έργο το οποίο εάν φέρουν εις πέρας θα γλιτώσουν τον τόπο από τεράστιας έντασης περιπέτειες. Ωστόσο το πολιτικό κλίμα είναι εξαιρετικά ευνοϊκό (Σε αντίθεση με τις πρώτες μέρες του Παπανδρέου) και βασίζεται σε πραγματικές παραδοχές και συνειδητοποίηση σε έναν υψηλότερο σε σχέση με παλαιότερα βαθμό, των πραγματικών προβλημάτων (σε αντίθεση με τις πρώτες μέρες του Καραμανλή).
Αυτόν ακριβώς το συμβολισμό έχει κατά τη γνώμη μου η επίσκεψη Μέρκελ. Είναι πολύ πολιτικός καθώς η επιτυχία του Ελληνικού προγράμματος έχει άμεση σχέση με τη σταθερότητα της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. γενικότερα αλλά και ταυτόχρονα είναι η πρώτη πραγματική ενέργεια στήριξης σε Έλληνα ηγέτη την εποχή την κρίσης.
Πιστεύετε ότι η αλλαγή κλίματος θα συμβάλλει στην επιτυχία της προσπάθειας?
Είναι η πρώτη φορά εν μέσω κρίσης, που η καγκελάριος της Γερμανίας επισκέπτεται τη χώρα μας. Η προηγούμενη (από τις δύο συνολικά φορές) ήταν επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή. Για την οικονομία της συζήτησης θα θεωρήσουμε τυχαίο γεγονός ότι και στις δυο περιπτώσεις επισκέφθηκε την χώρα επί δεξιάς -δηλαδή ιδεολογικά ταυτόσημης- ηγεσίας και θα πάμε στην ουσία.
Η κυβέρνηση Σαμαρά διανύει -σε σύγκριση με το κλίμα της εποχής - την περίοδο του μέλιτος.Εξηγούμαι:
Η διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή έζησε τα τρία πρώτα ανέφελα χρόνια της θητείας της στη σκιά σκανδάλων της προηγούμενης διακυβέρνησης τον απόηχο των οποίων αξιοποίησε στο έπακρο. Ολυμπιακοί αγώνες, ΟΤΕ κλπ. Ο τότε πρωθυπουργός εμφανιζόταν άπαξ μηνιαίως ή διμηνιαίως, έκανε μια πομπώδη -και συνήθως κενή περιεχομένου-δήλωση και μετά ξανά-εξαφανιζόταν αφήνοντας τον Ρουσόπουλο να διαχειρίζεται ,με αξιοθαύμαστη ομολογουμένως επιτυχία, την εικόνα του ιδίου και συνολικά της κυβέρνησης τού. Εν τω μεταξύ εξυφαινόταν αργά και παρασκηνιακά το γιουρούσι στα δημόσια οικονομικά της χώρας και δρομολογείτο χωρίς ουδείς να το αντιλαμβάνεται η ελληνική πτώχευση. Ωστόσο τα τρία από τα πεντέμιση χρόνια υπήρξαν ανέφελα, με τον πρωθυπουργό σε ημιαπασχόληση και τους πολίτες να τον αποθεώνουν. Δηλαδή είχαμε μια πληρέστατη κακοποίηση της σχέσης αιτίου-αιτιατού. Ο πρωθουπουργός να απολαμβάνει πρωτοφανή ποσοστά δημοφιλίας (αιτιατό) με σχεδόν μηδενική παραγωγή έργου , δηλαδή χωρίς να υπάρχει αίτιο, δηλαδή αναιτίως.
Η διακυβέρνηση Παπανδρέου από την άλλη πλευρά είχε πολύ σύντομη αλλά μεστή και κατά άλλους ταραχώδη περίοδο μέλιτος.Από το προεκλογικό λεφτά υπάρχουν (αυτή η φράση θα αναλυθεί σε μελλοντικό άρθρο) περάσαμε στην υποψία πως η κατάσταση στην οικονομία είναι ίσως λίγο χειρότερη από τα όσα πιστεύαμε. Εν μέσω συνεχών αποκαλύψεων για την πορεία του ελλείμματος του 2009 (μέσα Δεκέμβρη πληροφορηθήκαμε ότι προσέγγιζε το 15% περίπου) ο Παπανδρέου έδειχνε κάποια πραγματικά πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά για Έλληνα ηγέτη που άλλους τους έλκυαν και άλλους του ταρακουνούσαν.Ο γράφων ήτανε κάπου στη μέση. Ωστόσο η κεντρική κυβερνητική γραμμή ήτανε μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2010 "Ισχύει η δέσμευση της υλοποίησης του προεκλογικού μας προγράμματος". Η κοινωνία στήριζε αυτή τη κυβερνητική πολιτική παρ’όλη την διάχυτη αβεβαιότητα που προκαλούσε η άγνοια κινδύνου που εξέπεμπαν οι πολιτικές αναλύσεις του πρωθυπουργού. Η περίοδος μέλιτος όμως τελείωσε με ένα βαρύ γδούπο στις 25 Μαρτίου που από το Eurogroup άρχισαν να ακούγονται έξαλλες φωνές και να σκάνε τα πρώτα τελεσίγραφα που είχαν ως κοινή συνισταμένη την προτροπή: "Κάντε κάτι επειγόντως!" εκφρασμένη με πολλούς τρόπους καί λεπτεπίλεπτους καί χονδροειδής, ενίοτε χυδαίους και καμιά φορά προκλητικούς έως εμετικούς (Bild,Αυριανή κλπ)
Η τρέχουσα συγκυρία είναι ολωσδιόλου διαφορετική από τις προηγούμενες. Η περίοδος μέλιτος είναι πολύ διαφορετική πολύ πιο κρίσιμη και ενδεχομένως και πολύ πιο ουσιαστική και άρα πιο πολιτική. Ίσως για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια, η κυβερνητική θητεία σχετίζεται από το ξεκίνημά της κυρίως με την παραγωγή έργου και όχι με την επικοινωνιακή του διαχείριση. Σίγουρα πάντως από τό 2004 έχουμε παρακολουθήσει στοχο-προσήλωση και έργο από την μέρα της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης. Ο Σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση έχουν μπροστά τους ένα τιτάνιο έργο το οποίο εάν φέρουν εις πέρας θα γλιτώσουν τον τόπο από τεράστιας έντασης περιπέτειες. Ωστόσο το πολιτικό κλίμα είναι εξαιρετικά ευνοϊκό (Σε αντίθεση με τις πρώτες μέρες του Παπανδρέου) και βασίζεται σε πραγματικές παραδοχές και συνειδητοποίηση σε έναν υψηλότερο σε σχέση με παλαιότερα βαθμό, των πραγματικών προβλημάτων (σε αντίθεση με τις πρώτες μέρες του Καραμανλή).
Αυτόν ακριβώς το συμβολισμό έχει κατά τη γνώμη μου η επίσκεψη Μέρκελ. Είναι πολύ πολιτικός καθώς η επιτυχία του Ελληνικού προγράμματος έχει άμεση σχέση με τη σταθερότητα της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. γενικότερα αλλά και ταυτόχρονα είναι η πρώτη πραγματική ενέργεια στήριξης σε Έλληνα ηγέτη την εποχή την κρίσης.
Πιστεύετε ότι η αλλαγή κλίματος θα συμβάλλει στην επιτυχία της προσπάθειας?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου